فریدون حسنی؛ طاهره عبیاوی؛ علی طاهری میرقائد؛ رحیم پیغان؛ مجتبی علیشاهی
چکیده
استفاده گسترده و طولانی‌مدت از ترکیبات شیمیایی باعث می‌شود میکروارگانیسمها با مواد ضدمیکروبی که علیه آن‌ها بهکار برده می‌شود، توانایی سازگاری پیداکرده و از تأثیر داروها کاسته و در مقابل میکروب‌ها مقاوم شوند. اسانس‌های گیاهی به‌عنوان ترکیبات ضدمیکروبی و ضدقارچی در شاخه‌های داروشناسی، میکروب‌شناسی و پزشکی موردمطالعه ...
بیشتر
استفاده گسترده و طولانی‌مدت از ترکیبات شیمیایی باعث می‌شود میکروارگانیسمها با مواد ضدمیکروبی که علیه آن‌ها بهکار برده می‌شود، توانایی سازگاری پیداکرده و از تأثیر داروها کاسته و در مقابل میکروب‌ها مقاوم شوند. اسانس‌های گیاهی به‌عنوان ترکیبات ضدمیکروبی و ضدقارچی در شاخه‌های داروشناسی، میکروب‌شناسی و پزشکی موردمطالعه قرار گرفته‌اند. در این پژوهش تأثیر اسانس گیاهان کاکوتی کوهی (Ziziphora cliniopodiodes)، آویشن باغی (Thymus vulgaris) و رزماری (Salvia rosmarinus) علیه پاتوژنهای قارچی شامل آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس فلاووس، گونه ساپرولگنیا،گونه فوزاریوم و باکتریایی برای استرپتوکوکوس اینیایی، استرپتوکوکوس میتیس، لاکتوکوکوس گارویه، یرسینیا راکری و آئروموناس هیدروفیلا مورد مطالعه قرار گرفت. ارزیابی فعالیت ضدقارچی و ضدباکتریایی از روش رقتسازی در لوله برای تعیین حداقل غلظت مهارکنندگیرشد (MIC)، حداقل غلظت باکتری‌کشی (MBC) و قارچکشی (MFC) استفاده شد. براساس نتایج، در بررسی MIC و MFC بیش‌ترین خاصیت ضدقارچی مربوط به اسانس آویشن باغی علیه آسپرژیلوس فومیگاتوس (015/0± 023/0 و 03/0±046/0 میکرولیتر بر میلیلیتر) و کم‌ترین خاصیت قارچکشی مربوط به اسانس رزماری علیه آسپرژیلوس نایجر (72/0±66/1 و44/1±33/3) به دست آمد و با سایر تیمارها اختلاف معنی‌دار بود (05/0P<). برطبق نتایج حاصل از بررسی MIC و MBC کم‌ترین غلظت به‌دست‌آمده علیه باکتری‌ها مربوط به اسانس کاکوتی کوهی علیه استرپتوکوکوس میتیس (005/0 ± 016/0 و 011/0 ±033/0 میکرولیتر بر میلیلیتر) به دست آمد که با مقادیر اسانس رزماری اختلاف معنی‌دار بود (05/0P<). براساس این مطالعه اسانس‌های کاکوتی کوهی، آویشن باغی و رزماری قابلیت استفاده جهت کنترل و پیش‌گیری از بیماریهای قارچی و باکتریایی آبزیان را دارا می‌باشند.
فریدون حسنی؛ رحیم پیغان؛ مجتبی علیشاهی؛ مسعود قربانپور؛ مینا آهنگرزاده
چکیده
استرپتوکوکوس اینیایی باکتری گرم مثبتی است که باعث عفونت‌های تهاجمی همراه با سپتی‌سمی و مننژیت شدید و تلفات اقتصادی بالا در ماهیان آب شیرین و دریایی می‌شود. استرپتوکوکوزیس یکی از مهمترین بیماریهای عفونی در ماهی باس دریایی آسیایی می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی نقش این باکتری در تلفات ماهیان باس دریایی در قفسهای پرورشی سواحل ...
بیشتر
استرپتوکوکوس اینیایی باکتری گرم مثبتی است که باعث عفونت‌های تهاجمی همراه با سپتی‌سمی و مننژیت شدید و تلفات اقتصادی بالا در ماهیان آب شیرین و دریایی می‌شود. استرپتوکوکوزیس یکی از مهمترین بیماریهای عفونی در ماهی باس دریایی آسیایی می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی نقش این باکتری در تلفات ماهیان باس دریایی در قفسهای پرورشی سواحل شمالی خلیجفارس بود. در این مطالعه در مجموع از تعداد 150 قطعه ماهی باسدریاییآسیایی پرورشی (60 قطعه ماهی مشکوک به عفونت باکتریایی و تعداد 90 قطعه ماهی به ظاهر سالم) از مزارع فعال در استانهای بوشهر، خوزستان و هرمزگان نمونه باکتریایی از کلیه قدامی و مغز تهیه گردید. بعد از جداسازی و خالص سازی باکتری‌ها، با استفاده از تستهای بیوشیمیایی و روش مولکولی (با پرایمرهای اختصاصی ژن lctO) حضور باکتری استرپتوکوکوس اینیایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج PCR و تعیین توالی محصول PCR نشاندهنده میزان شیوع بالای استرپتوکوکوس اینیایی در قفسهای پرورش ماهی باسدریایی آسیایی در دریای خلیج فارس است. بنابراین لازم است اقدامات مؤثر در خصوص پیش‌گیری از بیماری استرپتوکوکوزیس (بهویژه واکسیناسیون) انجام گردد.
